الإمامة و التبصرة من الحیرة (کتاب)
| الإمامة و التبصرة من الحیرة | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | علی بن حسین بن بابویه |
| تحقیق یا تدوین | محمد رض‍ا ال‍ح‍س‍ی‍ن‍ی |
| موضوع | امامت |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل ال‍ب‍ی‍ت لاح‍ی‍اء ال‍ت‍راث |
| محل نشر | بیروت، لبنان |
| سال نشر | ۱۹۸۷ م، ۱۳۶۶ ش |
| تعداد صفحه | ۳۱۴ |
| شماره ملی | م۸۱-۲۳۴۵۲ |
الإمامة و التبصرة من الحیرة کتابی است به زبان عربی که به موضوع امامت به نحو عام و به موضوع غیبت امام مهدی (ع) به‌طور ویژه می‌پردازد. این کتاب به قلم علی بن حسین بن بابویه نوشته شده، توسط انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل ال‍ب‍ی‍ت لاح‍ی‍اء ال‍ت‍راث به چاپ رسیده است.[۱].
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «غیبت حضرت امام مهدی (ع) از گذشته و تاکنون یک مسأله علمی برای بحث و بررسی می باشد. نویسنده این کتاب این موضوع را در چهارچوب موضوع امامت مطرح نموده است. او در کتاب خود دست به یک ابتکار زده است. او در این کتاب میان روش اهل حدیث و متکلمین جمع نموده است. روش اهل حدیث که همان تنها تکیه به روایات است؛ و روش متکلمین که به مجادله آزاد است بدون اینکه به روایات محدود گردند، می پردازند. آنان تنها به فرضیه ها و پاسخ فرضیه ها تمرکز دارند، هر چند ممکن است مطالبشان از روایات ناشی شده باشد و در پرتو آنها به دست آمده باشد.»[۱].
فهرست کتاب
مقدمه
- بخش: وصایت و جانشینی خداوند بر روی زمین از زمان حضرت آدم (ع) می باشد؛
- بخش: اینکه زمین از حجت خالی نمی ماند؛
- بخش: اینکه امامت عهد و پیمانی از خداوند متعال می باشد؛
- بخش: اینکه خداوند متعال امامت را مختص آل محمد (ع) نموده است نه افراد دیگر؛
- بخش: اینکه امامت ممکن نیست مگر در فرزندان امام حسین (ع)، نه فرزندان امام حسن (ع)؛
- بخش: بررسی علت جمع شدن امامت در حضرت امام حسن و امام حسین (ع)؛
- بخش: اینکه امامت پس از امام حسن و امام حسین (ع) در دو برادر جمع نمی گردد؛
- بخش: اینکه امامت در هیچ عمو، دایی و یا برادری قرار داده نمی‌شود؛
- بخش: امامت حضرت علی بن حسین (ع) و باطل شدن امامت محمد حنفیه؛
- بخش: امامت حضرت باقر (ع): پدر جعفر جناب محمد فرزند علی (ع)؛
- بخش: امامت حضرت ابو عبدالله جعفر صادق (ع)؛
- بخش: امامت موسی بن جعفر (ع)؛
- بخش: ابطال امامت اسماعیل بن جعفر؛
- بخش: ابطال امامت عبد الله بن جعفر؛
- بخش: علتی که به واسطه آن وقف و واقفیه پدید آمد؛
- بخش: امامت ابا الحسن حضرت علی بن موسی الرضا (ع)؛
- بخش: اینکه اگر کسی در حالی بمیرد که امام خود را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت مرده است؛
- بخش: تحقق علم و معرفت امام و تحقق امامت او پس از پایان یافتن امامت امام پیشین است؛
- بخش: آنچه که پس از درگذشت امام (ع) بر مردم لازم است؛
- بخش: اگر کسی یکی از امامان معصوم (ع) را انکار نماید؛
- بخش: اگر کسی به جای امام هدایت کننده، امامی دیگر را که از طرف خداوند متعال نیست جایگزین نماید؛
- بخش: روایات نوادر مستدرک؛
- بخش: امامت ابو جعفر محمد بن علی جواد و ابو الحسن علی هادی (ع)؛
- بخش: امامت ابو محمد حسن بن علی عسکری (ع)؛
- بخش: امامت حضرت قائم (ع)؛
- بخش: در تبیین حدیث لوح، و اینکه امام دوازدهم همان حضرت حجت فرزند حضرت امام حسن عسکری (ع) می باشد؛
- بخش: سخن در ولادت حضرت امام مهدی (ع)؛
- بخش: اینکه حضرت امام مهدی (ع) از فرزندان امام حسین (ع) می باشد؛
- بخش: اینکه حضرت امام مهدی (ع) پنجمین فرزند از فرزندان امام هفتم (ع) می باشد؛
- بخش: سخنانی در بیان ویژگیهای حضرت مهدی (ع)؛
- بخش: نهی نمودن از به کار بردن نام ایشان (ع)؛
- بخش: روایات غیبت؛
- بخش: کارهایی که مردم در زمان غیبت باید انجام دهند؛
- بخش: نشانه ها و علائم ظهور ایشان (ع)؛
- بخش: تمام کتابهایی که بر پیامبران پیشین فرود آمده است نزد ایشان می باشد؛
- بخش: اینکه ایشان (ع) همان "قری الظاهرة" -که در آیه قرآن کریم ذکر شده- می باشند؛
دربارهٔ پدیدآورنده
طرح دیگر جلد کتاب
