امرؤالقیس بن اصبغ کلبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

او از تیره بنوعبدالله بن کعب بن وبره از شاخه کلبیان از قبیله قضاعه و بزرگ و زعیم قوم کلب بود[۱]. ابن عبدالبر[۲] می‌گوید: به گمانم او دایی ابوسلمة بن عبدالرحمان بن عوف باشد؛ یعنی برادر تماضر دختر أصبغ همسر عبدالرحمان بن عوف بود. ذهبی[۳] می‌گوید: تنها ابن عبدالبر نام وی را آورده است. ابن عبدالبر[۴]، أصبغ پدر امرؤ القیس را پیشوا و رئیس آن قوم معرفی می‌کند. امرؤ القیس از سوی رسول خدا (ص) به کارگزاری بر کلب منصوب شد و تا پس از حضرت همچنان بر آن منصب بود. در برخی از منابع، تصریح شده است که در جریان ارتداد، برخی از کلیان مرتد شدند، ولی او مرتد نشد[۵]، ابن حجر[۶] به نقل از سیف بن عمر، نام امرؤ القیس را در شمار کارگزاران رسول خدا (ص) بر بنی قین قضاعه آورده است[۷][۸]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، ج۱، ص۲۶۲.
  2. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۵.
  3. ذهبی، ج۱، ص۲۸.
  4. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۵.
  5. ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۶۲.
  6. ابن حجر، ج۱، ص۲۶۲.
  7. و نیز ر. ک: احمدی میانجی، ج۱، ص۹.
  8. حیدری آقایی، محمود، مقاله «امرؤالقیس بن اصبغ کلبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۲۴.