ام‌حسن
ام‌حسن از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام‌حسن در تراجم و رجال - ام‌حسن در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ام‌حسن، فرزند امام مجتبی (ع) و مادرش «اُمِّ‌بشیر»[۱] دختر ابی مسعود انصاری[۲] یا خزرجی[۳] است. برخی نیز، مادر او را ملیکه یا ملکه، دختر احنف بن قیس دانسته‌اند[۴].
به گفته برخی از معاصرین، وی همراه مادر، برادران خود قاسم بن حسن و احمد بن حسن و خواهرش «اُمُّ‌الخیر» با امام حسین (ع) از مدینه به کربلا آمد[۵] و هنگام غارت خیمه‌های سیّدالشهداء (ع) زیر دست و پای مهاجمین بی‌رحم به شهادت رسید[۶]. ولی در منابع پیشین از او به عنوان شهید یاد نشده است.[۷]
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ امبشر (تنقیح المقال، ج۱، ص۱۰۳؛ وسیلة الدارین، ص۲۴۷.)
- ↑ معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۵.
- ↑ ارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۲۰، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید؛ المجدی، ص۱۹. نیز ر. ک: (معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۶.) خزرج، شاخهای است از انصار. (الانساب، سمعانی، ج۲، ص۳۵۹.)
- ↑ لباب الانساب، ج۱، ص۳۴۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۰۳؛ وسیلة الدارین، ص۲۴۷.
- ↑ معالی السبطین، ج۲، ص۲۳۵.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۹۸-۹۹.