ام اسحاق

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

اُم اسحاق، یکی از همسران امام حسین (ع) و از قبیله طی است. او نخست با امام مجتبی (ع) ازدواج کرد که ثمره آن دو پسر و یک دختر به نام فاطمه بود. این فاطمه، همان همسر امام زین العابدین (ع) و مادر امام باقر (ع) است که در کربلا نیز حضور داشت. اما پس از شهادت امام مجتبی و به وصیتِ او، امام حسین (ع) با اُم اسحاق ازدواج کرد و از او صاحب دختری به نام فاطمه شد.

اُم اسحاق، دختر طلحه است. حسن بن علی بن ابی طالب (ع) با او ازدواج کرد و طلحه را برای حسن (ع) به دنیا آورد. سپس حسن (ع) در گذشت و حسین (ع) با او ازدواج کرد و وی، فاطمه را برای حسین (ع) به دنیا آورد. و مادر اُم اسحاق، جَربا نام داشت و او همان ام حارث، دختر قَسامه است[۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «وَ اُمُّ إسحاقَ بِنتُ طَلحَةَ، تَزَوَّجَهَا الحَسَنُ بنُ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ (ع)، فَوَلَدَت لَهُ طَلحَةَ، ثُمَّ تُوُفِّيَ عَنها فَخَلَفَ عَلَيهَا الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ (ع)، فَوَلَدَت لَهُ فاطِمَةَ. وَ اُمُّها [أي اُمُّ اُمِّ إسحاقَ] الجَرباءُ، وَ هِيَ اُمُّ الحارِثِ، بِنتُ قَسامَةَ» (الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۱۴).
  2. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۸۴.