باب بن ذی جره حمیری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

با توجه به نسبت وی به حمیری، او باید از قبیله یمنی حمیر باشد. گاه نام وی به «ناب» تصحیف شده است[۱]. ابن عساکر[۲] گوید: نام وی «عبدالجلیل» و لقب او ناب بود که چون نزد ابوبکر آمد، او را عبدالرحمان نامید. البته براساس خبری از بلاذری[۳]، هنگامی که رسول خدا (ص) قیس بن مکشوح مرادی را برای قتال با اسود عنسی به یمن فرستاد، قیس با باب بن ذی جره مواجه شد و او را به اسلام مایل کرد، اما اسلام آوردن وی در این زمان معلوم نیست. به گفته ابن حجر[۴]، مدائنی از او یاد کرده و گوید: او در زمان ابوبکر نزد وی آمد و ابوبکر نام او را به «عبدالرحمان» تغییر داد. وی را از شجاعان مشهور دانسته‌اند که همراه ابوموسی اشعری در وقایع تستر و رامهرمز شرکت داشت[۵]. ابوموسی او را در سال بیست با دویست نیروی سواره[۶] برای تصرف قلعه دستمولی اعزام کرد. وی آن قلعه را فتح کرد و ابن مفرغ، یزید بن ربیعه با سرودن شعری وی را ستود[۷][۸]

منابع

پانویس

  1. ابن عساکر، ج۶۵، ص۱۸۹.
  2. ابن عساکر، ج۶۵، ص۱۸۹.
  3. بلاذری، ج۱، ص۱۲۶.
  4. ابن حجر، ج۵، ص۸۱.
  5. ابن ماکولا، ج۱، ص۱۶۱.
  6. یا چهل نفر؛ ر. ک: ابن حجر، ج۱، ص۴۶۴.
  7. ابن عساکر، ج۶۵، ص۱۸۹.
  8. خانجانی، قاسم، مقاله «باب بن ذی جره حمیری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۹۵.