بحث:بداء در معارف مهدویت

یکی از اعتقادات مهم مکتب شیعه، اعتقادبه «بداء» است. بداء در لغت به معنای آشکار شدن می‌باشد و در اصطلاح عقاید، به تغییر و تبدیل مقدرات گفته می‌شود. مراد از بداء این است که گاه امری، در تقدیر فردی نوشته می‌شود ولی به علت فراهم نشدن شرایط و وجود مانع، این تقدیر واقع نمی‌شود. با توجه به بداء در تقدیرات، امکان دارد که در علایمی نیز بداء حاصل شود و تحقّق پیدا نکنند و یا برخی جزئیات آن عوض شود (البته مشروط به اینکه علامت بودن را از دست ندهد). وقوع بداء در مورد علایم غیر حتمی مورد قبول بوده و حرفی در آن نیست و در علائم حتمی توجّه به این نکته لازم است که اصل وقوع علامت از امور حتمی است نه ویژگی‌های آن، بنابراین در برخی از جزئیات و ویژگی‌های علامت، ممکن است بداء رخ دهد و تغییراتی حادث شود.