بررسی دیدگاه علامه طباطبایی در باب امامت به معنای هدایت به امر (مقاله)
بررسی دیدگاه علامه طباطبایی در باب امامت به معنای هدایت به امر | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | فتحالله نجارزادگان |
موضوع | هدایت؛ هدایت به امر |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دوفصلنامه پژوهشهای قرآن و حدیث |
وابسته به | دانشگاه تهران |
محل نشر | تهران، ایران |
تاریخ نشر | بهار و تابستان ۱۳۹۰ |
شماره | ۱ |
تعداد صفحات | ۲۰ |
شماره صفحات | از صفحه ۱۰۷ تا ۱۲۶ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
بررسی دیدگاه علامه طباطبایی در باب امامت به معنای هدایت به امر عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی تحلیل هدایت به امر از نگاه علامه طباطبایی میپردازد. این مقاله ۲۰ صفحهای به قلم فتحالله نجارزادگان نگاشته شده و در دوفصلنامه پژوهشهای قرآن و حدیث (شماره ۱، بهار و تابستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «قرآنپژوهان درباره معناشناسی امامت حضرت ابراهیم(ع) در آیه ۱۲۴ سوره بقره اختلاف نظر دارند. در این میان علامه طباطبایی نظریه بدیعی را ارائه کرده، امامت را به "هدایت به امر" معنا میکند چون در برخی از آیات مانند سوره سجده، آیه ۲۴؛ سوره انبیاء، آیه: ۷۲ هدایت به امر وصف امام قرار گرفته چنانکه گویی در صدد بیان معنای آن است. هدایت به امر از نظر علامه طباطبایی همان هدایت باطنی تکوینی است که در آیات دیگر قرآن از آن یاد شده است مانند آیه ۸۱ سوره یس. اساس این نظریه بر ادعای اشتراک معنایی در کلمه "امر" در دو دسته از آیات قرآن است. لکن دلیلی این اشتراک را تایید نمیکند بلکه میتوان بر نفی آن ادلهای را اقامه کرد».
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسأله؛
- مقدمه؛
- نتیجهگیری؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر فتحالله نجارزادگان (متولد ۱۳۳۷ش، اصفهان)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد هادی معرفت، عبدالله جوادی آملی، سید محمود هاشمی شاهرودی و محمد تقی مصباح یزدی پیگیری کرد. وی رشته علوم قرآن و حدیث را در مقطع دکتری به اتمام رساند.[۲] عضویت در هیئت علمی دانشگاه تهران[۳] و ریاست دانشکده الهیات پردیس فارابی دانشگاه تهران از جمله فعالیتهای وی است.[۴] او علاوه بر تدریس دروس حوزوی به تدریس دروس دانشگاهی نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله در رشته تخصصی خود به رشته تحریر درآورده است. «معناشناسی امام و مقام امامت»، «بررسی تطبیقی تفسیر آیات ولایت اهل بیت در دیدگاه فریقین»، «ویژگیهای امام علی(ع)»، «سیمای امام علی در آیات ولایت»، «بررسی و نقد اسناد مصحف امام علی در منابع فریقین»، «تحریفناپذیری قرآن» و «باز خوانی مدارک و اسناد شأن نزول آیات ولایت» برخی از این آثار است.[۵]