بشر بن عسوس طائی در تراجم و رجال
مقدمه
- بشر بن عسوس[۱] از شاعران عرب و از اصحاب امیرمؤمنان (ع) بود و در صفین، در رکاب آن حضرت جنگ سختی کرد و جمعی را به هلاکت رساند و یک چشمش نابینا شد که در شعری از دست دادن چشم خود را ستوده است[۲]. او پس از جنگ صفین در همان اشعارش آرزوی مرگ میکرد و میگفت ای کاش در جنگ صفین کشته میشدم و پس از مطرف، سعد، مستنیر بن خالد، زنده نمیماندم[۳][۴]
منابع رجال و تراجم شیعه
اختیار معرفة الرجال (محمد بن حسن طوسی)
الرجال (محمد بن حسن طوسی)
الفهرست (محمد بن حسن طوسی)
فهرست اسماء مصنفی الشیعة (احمد بن علی نجاشی)
فهرست اسماء علماء الشیعه و مصنفیهم (منتجبالدین رازی)
خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال (علامه حلی)
الرجال (ابنداوود حلی)
مجمع الرجال (عنایتالله قهپایی)
منهج المقال (محمد بن علی استرآبادی)
جامع الرواة (محمد بن علی اردبیلی)
نقد الرجال (مصطفی بن حسین تفرشی)
تنقیح المقال (عبدالله مامقانی)
معجم رجال الحدیث (سید ابوالقاسم خوئی)
الجامع فی الرجال (موسی عباسی زنجانی)
قاموس الرجال (محمد تقی شوشتری)
منابع
پانویس
- ↑ در تاریخ طبری، «عسوس» و در وقعة صفین «عشوش» ذکر شده است.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۱ و وقعة صفین، ص۲۸۰.
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۳۱ و وقعة صفین، ص۲۸۰.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۴۰.