بشیر غفاری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

با توجه به نسبتش، باید او را از بنی غفار، از تیره ضمرة بن بکر بن عبد مناة و در اصل از کنانه دانست[۱]. تنها براساس خبری که درباره وی نقل شده و روایتی که او از رسول خدا (ص) نقل کرده است، او را در شمار صحابه آورده‌اند. در این خبر آمده است: بشیر غفاری جایی نزدیک رسول خدا (ص) داشت و در آنجا می‌نشست. آن حضرت سه روز او را ندید. چون او را دید پرسید: چرا رنگت پریده است؟ او گفت: شتری خریده‌ام، اما رم می‌کند و من در معامله شرطی نگذاشته‌ام. حضرت فرمود: «رنگ پریدگی تو از چیز دیگری است. شتر رم کننده به صاحبش پس داده می‌شود. چون بشیر تأکید کرد که سبب رنگ پریدگی او همین است، آن حضرت فرمود: «پس چگونه خواهی بود روزی که مدت آن پنجاه هزار سال است. روزی که مردم در مقابل پروردگار محشور می‌شوند»[۲]. از این روایت در باب معاملات و معیوب بودن مورد معامله استفاده شده است[۳]. وی را در شمار کسانی آورده‌اند که یک حدیث از رسول خدا (ص) نقل کرده‌اند[۴][۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: ابن حزم، جمهره، ص۱۸۶ و ۴۶۵.
  2. دارقطنی، ج۳، ص۱۹؛ ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۳؛ سیوطی، ج۶، ص۳۲۴؛ و با اندکی تغییر و اختصار، ر. ک: ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۵۵؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۴۸.
  3. ر. ک: مناوی، ج۴، ص۲۲۹.
  4. ابن حزم، اسماء الصحابة الرواة، ص۴۴۴؛ ابن جوزی، ص۳۷۸.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «بشیر غفاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۵۴.