بطحا

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

شهر مکه از چندین. تنگه و دره تشکیل شده است. انتهای دره‌ای را که کعبه در آن است «بطحا» گویند[۱]. فاکهی آورده است: بطحا محوطه‌ای است میان میدان معابده فعلی تا حوالی مسجد جن. در جای دیگری می‌گوید: بطحا منطقه میان مسجد حرس (جن) تا باغ خرمان (شهرداری فعلی مکه، پائین‌تر از میدان معابده) است. این جا را ابطح می‌گویند[۲]. «ابطح» به معنای هر سیلگاهی است که در آن شن و سنگریزه باشد. ابطح به مکه و منی، هر دو نسبت داده می‌شود؛ زیرا فاصله ابطح با این دو یکی است و شاید نزدیک‌تر به منی باشد. گفته شده است، ابطح همان محصب یا ضیف بنی‌کنانه است. در حال حاضر ابطح جزو مکه است. به اهل مکه و منسوب به ابطح، ابطحی می‌گویند.[۳]

منابع

پانویس

  1. راهنمای حرمین شریفین، ابراهیم غفاری، ج۱، ص۲۲۲.
  2. اخبار مکه، فاکهی، ج۳، ص۷۹.
  3. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۱۸۷.