بنی‌حداء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از بنی حداء بن ذهل)

مقدمه

این طایفه از شاخه‌های قبیله بنی جعفی بن سعد العشیره و از نسل بنی حدّاء بن ذهل بن حارث بن ذهل بن مرّان بن جعفیّ بن سعد العشیره‌اند[۱]. آنان پیش از اسلام در منطقه «العرج»[۲] ساکن بودند[۳] لیکن، پس از فتوحات اسلامی، بسیاری از آنان به مصر و اندلس رفتند و در آن سرزمین‌ها سکونت گزیدند[۴]. از تاریخ اسلامی بنی حداء خبر چندانی در دست نیست اما از تاریخ جاهلی آنان می‌توان از برخی نبردهای جاهلی ایشان یاد کرد. بر اساس برخی اخبار، دهر بن حداء بن ذهل جعفی از جرّاران یمن بود[۵] که در نبردی که همراه با مذحج و همدان علیه بنی عقیل بن کعب بن ربیعة بن عامر بن صعصعه داشت[۶] در یوم النخیل[۷] به دست ایشان کشته شد[۸]. عمرو بن دهر نیز از دیگر اعلام و رجال این قوم برشمرده شده است[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ج۱، ص۷۱؛ سمعانی، الانساب، ج۴، ص۷۷؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۳۴۵.
  2. از مناطق متعددی تحت عنوان «العرج» یاد شده که از جمله آن می‌توان به سرزمینی بین مکه و مدینه و نیز منطقه‌ای در یمن بین محالب و مهجم نام برد. (حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۹۸-۹۹).
  3. ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۵۳۶.
  4. الجامع(جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج‌۱، ص۳۳۲.
  5. ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۲.
  6. مرزبانی، معجم الشعراء، ص۵۰۹؛ ابن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۷۷۰-۷۷۱.
  7. ابن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۷۷۰.
  8. ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۲. نیز ر.ک: مرزبانی، معجم الشعراء، ص۵۰۹. ابن درید و قلقشندی از این فرد با نام أسماء بن دهر بن حداء یاد کرده، آورده‌اند که او از شجاعان و از رؤسای قوم خود بود که به دست بنی جَعْدة بن کعب کشته شد. (ابن درید، الاشتقاق، ج۱، ص۴۰۶؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۰۶.) این شخص در کتاب ابن کلبی با نام «ابو دهر» خوانده شده است. ابن کلبی، ابو دهر را از رؤسای بنی جعفی به شمار آورده و از کشته شدن او توسط بنی عقیل بن کعب خبر داده است. (ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۰۳.) از آنجا که ابن کلبی در این کتاب، از ابو دهر و أسماء بن دهر بن حداء بن ذهل به دو عنوان جدا از هم نام برده، چنین برداشت می‌شود که او، آنها را شخصیت واحدی نمی‌دانسته است. (ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۰۳).
  9. ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۰۳.
  10. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.