بنی صریم بن مالک

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

این طایفه قحطانی[۱]، از شاخه‌های بنی حاشد بن همدان هستند که نسب از صُریم بن مالک بن حرب بن عبدودّ (عبدالله) بن وادعه می‌برند[۲]. از صریم، پسرانی به نام‌های مرّ، أجدع و بدّاء متولد گردید[۳] که نسل بنی صریم از ایشان و فرزندان آنها قوام یافت. بنی صریم از ساکنان یمن بودند[۴] و از جمله سکونت‌گاه‌های عمده ایشان در این منطقه می‌توان از «الدرب» نام برد[۵]. این طایفه رییس دیوان بنی حاشد و محل اجتماع شجاعان و دستگیران به شمار رفته است[۶]. از بیعت بنی صریم با احمد بن سلیمان بن محمد بن مطهر ملقب به «متوکل علی الله» – از ائمه زیدیه یمن - در سال ۵۴۵ هجری، می‌توان به عنوان مهمترین اخبار واصله از این قوم یاد کرد[۷]. ضمن آنکه از رجال برجسته این قوم هم باید از حارث صریمی - از شعرای این طایفه و معاصر با عمرو بن معدیکرب زبیدی - نام برد[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۶۴۰. نیز ر.ک: ابن‌حزم، جمهرة انساب العرب، ص۳۹۲.
  2. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۹؛ عمر رضا کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۶۴۰؛ زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۲۰۴.
  3. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۹.
  4. حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۶۹.
  5. احمد بن احمد بن محمد، تاریخ الیمن الاسلامی من سنة ۲۰۴ الی ۱۰۰۶ هجری، ص۸۷.
  6. حسن بن احمد همدانی، الإکلیل من أخبار الیمن و أنساب حمیر، ص۱۹.
  7. احمد بن احمد بن محمد، تاریخ الیمن الاسلامی من سنة ۲۰۴ الی ۱۰۰۶ هجری، ص۸۷.
  8. زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۲۰۴؛ بامطرف، الجامع(جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۲، ص۶۰۲.
  9. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.