بنی مقرن مزنی
بنی مقرن مزنی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بنی مقرن مزنی در قرآن - بنی مقرن مزنی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
آنان فرزندان مقرّن بن عامر بن صبح[۱] (یا عائذ بن میجا)[۲] از قبیله بیابان نشین و عدنانی مُزینه [۳] و از همپیمانان اوس در یثرب بودند.[۴] محل سکونت قبیله مزینه، در نزدیکی مدینه بود.[۵] شمار فرزندان مقرن را به اختلاف ۷ [۶] یا ۱۰ تن [۷] دانسته‌‌اند. ابن سعد [۸] نام‌های ایشان را نعمان، سوید، معقل، سنان، عقیل، عبدالرحمن و عبدالرحمن بن عقیل بن مقرن (نوه مقرن) بر شمرده است. ابن‌‌حزم،[۹] نام ۶ تن را ذکر کرده و به جای دو نام پایانی (عبدالرحمن) از معاویه و نعیم، نام برده است. منابع تفسیری بیشتر از دیگر منابع به بنی‌‌مقرن پرداخته‌‌اند. در این میان قرطبی افزون بر آنها از عقیل و سنان نام برده و واحدی و میبدی از سه تن از فرزندان مقرن (معقل، سوید و نعمان) یاد کرده‌‌اند[۱۰][۱۱]
اسلام بنی مقرن
نقش بنی مقرن در فتوحات
بنی مقرن در شأن نزول
منابع
پانویس
- ↑ جمهرة انساب العرب، ص ۲۰۲.
- ↑ الطبقات، ابن خیاط، ص ۸۱؛ الاستیعاب، ج ۴، ص ۶۸؛ اسد الغابه، ج ۵، ص ۲۷۷.
- ↑ النسب، ص ۲۴۲؛ المقتضب، ص ۱۳۱؛ الانساب، ج ۵، ص ۲۷۷ ـ ۲۷۸.
- ↑ معجم قبائل العرب، ج ۳، ص ۱۰۸۳.
- ↑ معجم البلدان، ج ۱، ص ۲۴۲؛ ج ۲، ص ۴۹۲.
- ↑ الاستیعاب، ج ۴، ص ۶۸؛ تفسیر قرطبی، ج ۸، ص ۱۴۵؛ اسد الغابه، ج ۵، ص ۲۲۳.
- ↑ جامع البیان، مج ۷، ج ۱۱، ص ۹.
- ↑ الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۹۶ - ۹۷.
- ↑ جمهرة انساب العرب، ص ۲۰۲.
- ↑ اسباب النزول، ص ۲۱۲؛ کشف الاسرار، ج ۴، ص ۱۹۲.
- ↑ سامانی، سید محمود، مقاله «بنی مقرن مزنی»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۶.