به سوی تعریف تحدید و تعیین الگوی ارتباط وحیانی (مقاله)
به سوی تعریف، تحدید و تعیین الگوی ارتباط وحیانی | |
---|---|
در پرتو سه دیدگاه رایج ناظر به وحی | |
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | ابوالفضل حری |
موضوع | وحی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | دوفصلنامه علوم قرآن و حدیث |
وابسته به | دانشگاه فردوسی مشهد |
محل نشر | مشهد، ایران |
تاریخ نشر | پاییز و زمستان ۱۳۹۱ |
شماره | ۸۹ |
تعداد صفحات | ۱۴ |
شماره صفحات | از صفحه ۵۹ تا ۷۲ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
به سوی تعریف، تحدید و تعیین الگوی ارتباط وحیانی در پرتو سه دیدگاه رایج ناظر به وحی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی دیدگاه درستتر درباره ماهیت وحی از ترکیب دو دیدگاه گزارهای بودن و گفتاری بودن وحی میپردازد. این مقالهٔ ۱۴ صفحهای به قلم ابوالفضل حری نگاشته شده و در دوفصلنامه علوم قرآن و حدیث (شماره ۸۹، پاییز و زمستان ۱۳۹۱) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله خود مینویسد: «این مقاله، الگوی ارتباط وحیانی را در پرتو سه دیدگاه رایج ناظر به وحی تعریف، تحدید و تعیین میکند. ابتدا به پیشینهٔ بحث اشاره و الگوهای اصلی موقعیت ارتباطی از جمله الگوی سوسور، شانون، مولز، بوهلر و یاکوبسن در ارتباط با الگوی ارتباط وحیانی بررسی می شوند».
- نویسنده در ادامه چکیده مقاله خود مینویسد: «سپس سه دیدگاه گزارهای بودن، تجربی بودن و گفتاری بودن سرشت وحی تحلیل و بر نکات قوت و ضعف هر یک اشاره و بر این نکته تأکید میشود که کنش گفتاری کارآمدتر ماهیت زبان وحی را نشان میدهد. این مقاله نشان میدهد که دیدگاه درست تر دربارهٔ ماهیت وحی از ترکیب دو دیدگاه گزارهای بودن و گفتاری بودن وحی حاصل میآید که از آن به وحی رسالی و یا "اسلامی" تعبیر میشود».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- بیان مسئله؛
- پیشینهٔ مطالعاتی بحث؛
- دیدگاه گزارهای بودن وحی؛
- دیدگاه تجربه دینی بودن وحی؛
- به سوی الگوبندی ارتباط وحیانی؛
- الگوهای موقعیت ارتباطی؛
- نظریهٔ کنش گفتار؛
- نتیجهگیری؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
آقای ابوالفضل حری (متولد ۱۳۵۱ش، اراک)، عضو هیئت علمی دانشگاه اراک از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «به سوی تعریف تحدید و تعیین الگوی ارتباط وحیانی»، «مبانی نظری روایت شناسی و ترجمه متون روایی»، «مؤلفه زمان و مکان روایی در قصص قرآنی» و «به سوی روایتشناسی معنوی» برخی از این آثار است.[۲]