تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت (مقاله)
تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت عنوان مقاله‌ای است که به بررسی نقش و جایگاه ارتباط امامت و نبوت می‌پردازد. این مقالهٔ ۲ صفحه‌ای به قلم مهدی نصیری نگاشته شده و به نقد مقاله محسن کدیور با عنوان بازخوانی امامت در پرتو نهضت حسینی در فصلنامه بازتاب اندیشه (شماره ۷۳، اردیبهشت ۱۳۸۵) منتشر گشته است.[۱]
| تبیین امامت در پرتو قرآن و عترت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | مهدی نصیری |
| موضوع | امامت |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه بازتاب اندیشه |
| وابسته به | صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | اردیبهشت ۱۳۸۵ |
| شماره | ۷۳ |
| تعداد صفحات | ۲ |
| شماره صفحات | از صفحه ۸۸ تا ۸۹ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسند: «در این مقاله کدیور تلقی جدیدی از امامت و دیدگاه تشیع در این‌باره داشته و معتقد است که، امامت در عصر ائمه، یک مفهومی نزد شیعه داشته و اکنون مفهوم دیگری که عوام پسندانه‌تر است رایج می‌باشد. نویسنده برای هر یک از ویژگی‌های فوق الذکر برای ائمه از دلایل محکم عقلی و نقلی استفاده کرده و معتقد است که، دیدگاه تشیع درباره این ویژگی‌ها و اصول ثابت درباره امامت تغییر نکرده است. در قسمت سوم و پایانی مقاله، ناقد به یکی دیگر از ایرادهای کدیور در مبحث امامت و دیدگاه شیعیان در این‌باره اشاره کرده، که وجود دعاهای مأثور از ائمه از جمله صحیفه سجادیه، دعای عرفه و مناجات شعبانیه است که در آن شئونی برای امامان ذکر شده و بوی غلو از آن ساطع می‌شود. در آخرین بخش از مقاله مذکور درباره سختگیری‌های علمای قم نسبت به جریان غلو و جلوگیری از افراط‌های صورت گرفته توسط برخی از شیعیان اشاره و پاسخ ادعاهای کدیور در این‌باره نیز داده شده است».[۱]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- عصمت؛
- نصب الهی؛
- نص؛
- علم غیب ائمه.
در باره پدیدآورنده
آقای مهدی نصیری (متولد ۱۳۴۲ش، دامغان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید علی حسینی خامنه‌ای و جعفر سبحانی پیگیری کرد. مدیر مسئول روزنامه کیهان، معاونت سیاسی شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه سراسر کشور و انتشار ماهنامه سیاحت غرب از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «آوینی و مدرنیته»، «اسلام و تجدد»، «جایگاه اجتماعی زن از منظر اسلام» و «فلسفه از منظر قرآن و عترت» برخی از این آثار است.[۲]