تفسیر عبدالوهاب بن عطاء عجلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

این تفسیر را ابن ندیم با همین عنوان در شمار تألیفات عبدالوهاب بن عطاء عجلی ذکر کرده[۱] و داوودی در معرفی وی با عبارت "صنّف التفسير" و... از این تفسیر خبر داده است[۲]. اسماعیل پاشا نیز از مؤلف این تفسیر با عنوان "الخفاف البصري" یاد کرده و با عبارت "له تفسير القرآن" از این تفسیر خبر داده است[۳].[۴]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ابن ندیم، الفهرست، ص۲۸۴.
  2. ر. ک: داوودی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۳۶۴، رقم ۳۱۵.
  3. بغدادی، هدیة العارفین، ج۵، ص۶۳۶.
  4. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۳۸۳.