ثمامة بن بجاد عبدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی از تیره عبدالقیس[۱] از ربیعة بن نزار بن معد بن عدنان[۲] بود. در نام و نسبش اختلاف نیست و او را از صحابه ساکن کوفه دانسته‌اند[۳]. ابن حجر[۴]، تنها به استناد خبری که ابوحاتم و ابن سکن و باوردی از وی نقل کرده و او را صحابی شمرده‌اند، در بخش نخست (صحابه) از وی یاد کرده و به خبری از او اشاره کرده است. براساس این خبر ثمامه گوید: شما را از (سؤف و سوف گفتن) و از اینکه کار را به تأخیر اندازید، برحذر می‌دارم[۵].[۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۴۸.
  2. ر. ک: ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۲۹۵.
  3. ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۴۸؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۵۰۸.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۲۶.
  5. ر. ک: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۸۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۷۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۲۶.
  6. خانجانی، قاسم، مقاله «ثمامة بن بجاد عبدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۲۴.