ثنیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«ثنیه» به معنای راه میان دو کوه است. از این موضع در خبر شکست مالک بن عوف در غزوه حنین سخن به میان آمده است.[۱] این ثنیه یکی از ثنایای چندگانه شبه جزیره عربستان و همان ثنیه ای (راهی) است که از ابتدای حنین آغاز می‌‌شود. این مکان را «الثنیه»[۲] نامیده‌اند و تا به امروز هم بر این نام باقی است.[۳]

ثنیة الحل

حد حرم در سمت عراق است که در محلی به نام مقطع واقع است[۴].[۵]

ثَنیةُ الشَّرید

در شرق «کوه عَیر» و آخرین نقطه و خط هجرت پیامبرa ثنیه الشرید بوده است. شایان گفتن است از این ثنیه‌ها هیچ آثار و نشانی موجود نیست.[۶]

ثنیة المحدث

در حدیث تعیین حدود حرم مدینه آمده است که رسول خداa میان دو لابه مدینه را تا عیر و تا ثنیة المحدث و تا ثنیة الحضیاء حرم قرار داد[۷].[۸]

ثَنیة عَثعت

این ثنیه بر کوهی به نام «عثعت» بین کوه «سُلیع» و «کوه سلع» در مدینه قرار داشته و به سُلیع نزدیک‌تر بوده است[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۵۶؛ واقدی، المغازی، ج۳، ص۹۱۷.
  2. به طور مطلق بدون اضافه «حنین»
  3. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۷۲.
  4. فصلنامه میقات حج، ش۱۰، ص۱۲۱.
  5. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۲۹۲.
  6. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۲۹۲.
  7. فصلنامه میقات حج، ش۳۷، ص۱۳۷.
  8. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۲۹۳.
  9. تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، اصغر قائدان، ص۴۰۵.
  10. تونه‌ای، مجتبی، محمدنامه، ص ۲۹۳.