جابر بن حجاج تیمی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

جابر بن حجّاج بن رئاب النّعمان بن سنان بن عبید بن عدی، غلام عامر بن نهشل تیمی از قبیله بنی تیم‌الله بن ثعلبه است. او اهل کوفه و سوارکاری شجاع و دلاور بود. وی از جمله کسانی بود که در کوفه با حضرت مسلم بن عقیل بیعت کرد و پس از شهادت مظلومانه آن حضرت، در میان قبیله خویش پنهان شد، و بعد از آگاهی از ورود امام حسین (ع) به کربلا، با لشکر عمر همراهی کرد و از کوفه به کربلا آمد و در آنجا خود را به صف یاران امام حسین رساند. و در روز عاشورا در رکاب آن حضرت جنگید و شربت شهادت نوشید[۱].

به نقل برخی از مورخین وی در روز عاشورا پیش از ظهر در حمله نخست به فیض شهادت نایل آمد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. تنقیح المقال، ج۱، ص۱۹۸. تنها به اسم جابر که در زمره شهدا بوده اکتفا کرده است.
  2. ابصارالعین، ص۱۶۹ و اعیان الشیعة، ج۱، ص۶۱۱.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۴۴.