جابر بن سفیان خزرجی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی از شاخه بنو زریق بن عامر، از تیره بنی‌جشم بن خزرج و از انصار است، ولی بدان سبب که پدرش، سفیان خزرجی، پسرخوانده معمر بن حبیب جمحی بود، سفیان و فرزندانش را به معمر بن حبیب منسوب می‌کنند و آنان را جمحی می‌خوانند[۱]. برخی، سبب نسبت جمحی برای سفیان و پسرانش را پیمان میان سفیان و معمر دانسته‌اند[۲]. جابر از مهاجران به حبشه است[۳]. گفته‌اند سفیان در مکه اسلام آورد و پس از هجرت به حبشه همراه پسرانش، جابر و جناده با دو کشتی از حبشه برگشتند و هر سه در زمان عمر درگذشتند. جابر، برادر مادری شرحبیل بن حسنه بود[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۸۷.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۴۲.
  3. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۵۰؛ ابن حبان، الثقات، ج۱، ص۶۱.
  4. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۲۹۴؛ ذهبی، سیر أعلام النبلاء، ج۱، ص۷۱.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «جابر بن سفیان خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۳۳۳.