جعفر بن زبیر بن عوام قرشی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابن منده از طریق ابراهیم بن علاء و ابونعیم از طریق حسن بن عرفه و هردو از هشام بن عروه از پدرش نقل کرده‌اند که عبدالله بن زبیر و جعفر بن زبیر در هفت سالگی با رسول خدا (ص) بیعت کردندو هنگامی که آن حضرت آنان را دید، تبسم فرمود و دستانش را باز کرد و با آنان بیعت نمود[۱]. ابن منده می‌گوید: این خطاست و نظر درست، مطلبی است که ابوالیمان و دیگران از اسماعیل باهمین سند نقل کرده‌اند که عبدالله بن زبیر و عبدالله بن جعفر در شش سالگی[۲] با رسول خدا (ص) بیعت کردند.

ابن حجر[۳] در بخش چهارم کتاب خود (توهمات) از وی یاد کرده و با تأیید نظر ابن منده گوید: اشتباه از اسماعیل بوده است؛ چرا که جعفر بن زبیر مدتی پس از رحلت رسول خدا (ص) به دنیا آمده و کوچک‌تر از عروه بود. ابن سعد[۴] نیز وی را در شمار طبقه دوم از تابعین آورده است.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۵۱۷.
  2. ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۴۱.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۴۷.
  4. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۱۴۰.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «جعفر بن زبیر بن عوام قرشی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۰۳-۴۰۴.