جمیع بن مسعود

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی از بنوسالم، تیره‌ای از بنوعوف، از قبیله خزرج است. او با امامه، خواهر عبادة بن صامت بن قیس و از زنان بیعت کننده با رسول خدا (ص) ازدواج کرد[۱] و بنا بر خبر ابن کلبی، همه لوازم منزلش را در دوره پیامبر خدا (ص) در راه خدا صدقه داد[۲]. عصمة بن محمد بن فضاله از نوادگان وی، امام مسجد انصار در بغداد و در شمار راویان حدیث است، که به روایت احادیث دروغ و جعل حدیث متهم است[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۸۰.
  2. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب مع والیمن الکبیر، ج۲، ص۸۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه ج۱، ص۵۵۳؛ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۰۴.
  3. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد او مدینة السلام، ج۱۲، ص۲۸۱.
  4. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «جمیع بن مسعود»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۱۴.