جهیش بن یزید

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از جهیش)

آشنایی اجمالی

وی جهیش بن یزید بن مالک بن عبد الله بن حارث[۱] از خاندان بنی بکر بن مالک از نخع شاخه‌ای از قبیله بزرگ مذحج در یمن است[۲]. نام او را «جمیس» و «جهبس» و نام پدرش را «اوس» و «اویس» نیز خوانده‌اند[۳] که می‌تواند تصحیف باشد. برخی از حضور جهیش در کنار ارطاة بن شراحیل[۴] به عنوان یکی از نمایندگان نخع برای بیعت با پیامبر یاد کرده و آورده‌اند که این وفد ضمن ابلاغ مسلمان شدن قوم نخع پذیرش اسلام را مشروط به واگذاری زمین‌ها، مراتع و درختان قبیله نخع به خود آنان کرده و با آن حضرت بیعت کردند[۵]. رسول خدا (ص) از وضع ظاهری و رفتار آنان خوشحال شد و پرسید: آیا در سرزمین شما کسان دیگری به مانند شما هستند؟ نمایندگان پاسخ دادند که هفتاد نفر برتر از ما وجود دارند. پیامبر در حق آنان چنین دعا کرد: بار خدایا، انبوهی جمعیت و سروری را بر مردم نخع و سرزمین آنان مبارک گردان. سپس رسول خدا (ص) نامه‌ای در چگونگی پرداخت زکات برای آنان نوشت [۶]. برخی از صحابه‌نگاران برای جهیش دو مدخل اختصاص داده و (بدون دلیل روشنی قائل به تفاوت میان جهیش بدون انتساب به کسی) و جهیش بن یزید شده‌اند[۷] در حالی که تمام اطلاعات هر دو یکی است و هیچ نشانی از تفاوت دو مدخل دیده نمی‌شود!.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۶۲؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۶.
  2. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۶۰.
  3. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۱۸۹ و ۵۷۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۵.
  4. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۱۸۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۱۹۶.
  5. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۲۶۰.
  6. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۱۸۶؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۱۹۶.
  7. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۲۶.
  8. سامانی، سید محمود، مقاله «جهیش بن یزید»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۸.