حارث بن ربیعة بن زید ذهلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

وی منسوب به ذهل بن ثعلبه[۱] و در اصل از قیس عیلان بن مضر بود[۲]. ابن حجر[۳]، در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) از وی یاد کرده و به نقل از مرزبانی در معجم الشعراء گوید: وی را به سبب شعری که سروده بود «کلح» خوانده‌اند[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، الأنساب، ج۳، ص۱۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۴.
  2. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۴۷۰.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۳۴.
  4. کلح به معنای شدت در اخم است؛ ر. ک: جوهری، ج۱، ص۳۹۹.
  5. خانجانی، قاسم، مقاله «حارث بن ربیعة بن زید ذهلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۶۰.