حبیش بن یعلی بن امیه
آشنایی اجمالی
ابن حجر[۱] شرح حال او را در قسم اول الاصابه (صحابه) آورده است. مستند ابن حجر بر صحابی بودن وی گزارش ابن سعد از دزدی فاطمه، دختر اسود بن عبدالاسد و شعر حبیش بن یعلی در این باره است. براساس این گزارش چون دختر اسود دزدی کرد، رسول خدا a فرمان به بریدن انگشتان وی داد و حبیش بن یعلی شعری در سرزنش خاندان دختر اسود بن عبدالاسد سرود. ابن حجر چنین استدلال کرده که این واقعه چون در مدینه رخ داده و یعلی بن امیه پدر حبیش نیز صحابی است، پس علی القاعده سراینده شعر نیز که حبیش است در حادثه حاضر بوده، بنابراین صحابی است. ابن حجر[۲] از اینکه صحابه نویسان وی را - در حالی که شرایط صحابی بودن را دارد - در شمار صحابه نیاورده‌اند، تعجب کرده است. اما نظر ابن حجر درباره صحابی بودن حبیش اشتباه است؛ زیرا ابن حجر، الاصابه، تنها براساس گزارش ابن سعد چنین تحلیلی کرده است در حالی که سراینده شعر در طبقات ابن سعد[۳] «الحسین بن ولید بن علی بن امیه» است نه «حبیش بن یعلی». بنابراین، ابن حجر دو اشتباه در قرائت متن ابن سعد کرده است. نخست اینکه حسین را به تصحیف «حبیش» خوانده و دیگر اینکه «ولید» را ندیده و تصور کرده سراینده شعر «حبیش بن یعلی» است.[۴]
جستارهای وابسته
- یعلی بن امیه (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۲۵.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۲۰۷.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حبیش بن یعلی بن امیه»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۴۱.