حسین بن بشار واسطی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

او یکی از ثقات اهل حدیث است، او روایاتی از امام صادق و امام کاظم و رضا(ع) روایت می‌کند، علمای اهل حدیث در کتب خود از وی تجلیل و تکریم می‌کنند ولی تصریح دارند که او از گروه واقفیه بوده ولی بعد از آن طریق دست برداشته و به امامت موسی بن جعفر(ع) اعتقاد پیدا کرده است.

شیخ ابوجعفر طوسی در رجال خود او را از راویان حضرت رضا(ع) ذکر کرده و گوید: حسین بن بشار مدائنی از ثقات بوده و از موسی بن جعفر حدیث نقل می‌کند، علامه حلی نیز او را در بخش اول خلاصه ذکر کرده و گفته‌های نجاشی و شیخ را درباره وی نقل کرده است. و بعد گوید: من به شیخ که وی واثقه و صحیح دانسته اعتماد کرده و به روایات او عمل می‌کنم.

کشی گوید: حسین بن سعید می‌گفت: هنگامی که ابوالحسن موسی(ع) در گذشت من نزد علی بن موسی رفتم در حالی که به در گذشت پدرش ایمان نداشتم و به امامت او معتقد نبودم، ولی می‌خواستم تا از وی سؤالاتی بنمایم تا صداقت او بر من روشن گردد، هنگامی که به طرف مدینه رهسپار شدم در جایی به نام «صوی» نزد او رفتم و از وی اجازه ملاقات خواستم.

او مرا به طرف خود فرا خواند و به من محبت کرد، قبل از این که من از پدر او سؤال کنم وی آغاز سخن کرد و فرمود: ای حسین اگر می‌خواهی خداوند را بدون واسطه مشاهده کنی باید محمد و آل او و ولی امر از آن خاندان را دوست داشته باشی، گفتم: به خداوند بنگرم؟ فرمود: آری به خداوند سوگند

حسین گوید: من در این هنگام یقین کردم که پدرش در گذشته و او امام می‌باشد، بعد فرمودند: من در نظر نداشتم به تو اجازه ورود بدهم، چون بسیار در فشار هستم، ولی می‌دانستم تو چگونه فکر می‌کنی، سپس سکوت کرد و بعد فرمود: از حالات تو مطلعم منظور مرا فهمیدی گفتم: آری.

او از امام رضا(ع) چند حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: برای امام رضا(ع) نوشتم یکی از خویشاوندان من که اخلاقش مورد پسند نیست دختر مرا خطبه کرده، امام(ع) فرمود: اگر بداخلاق است او را زن ندهید[۱].

منابع

پانویس