حسین بن مختار قلانسی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله حسین بن مختار قلانسی کوفی اهل کوفه و از موالی بنی أحمس، تیره‌ای از بجیله،[۱] و صحابی امام باقر،[۲] امام صادق[۳] و امام کاظم(ع)[۴] بود. وی و برادرش از امام صادق[۵] و امام کاظم(ع)، ابوبصیر،[۶] اسماعیل بن جابر[۷] و محمد بن ابی عمیر[۸] روایت کرده‌اند. عده‌ای چون حماد بن عیسی،[۹] محمد بن خالد برقی[۱۰] و ابن ابی عمیر[۱۱] از او روایت نقل کرده‌اند. شیخ مفید نامش را در زمره صحابی خاص امام کاظم(ع)، فردی مورد اعتماد، اهل علم، با ورع و فقیه ذکر کرده است،[۱۲] اما شیخ طوسی وی را واقفی دانسته[۱۳] و به همین سبب برخی او را از راویان ضعیف به شمار آورده‌اند.[۱۴] گروهی نیز واقفی بودنش را مردود دانسته و بر وثاقت او تأکید کرده‌اند.[۱۵] وی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بوده است[۱۶].[۱۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۱/۱۶۵.
  2. رجال ابن داوود ۱۲۷.
  3. رجال الطوسی ۱۶۹.
  4. رجال الطوسی ۳۴۶.
  5. رجال النجاشی ۱۶۵.
  6. اختیار معرفة الرجال ۱۵.
  7. معجم رجال الحدیث ۶/۸۶.
  8. مستدرکات علم رجال الحدیث ۳/۱۹۹.
  9. اختیار معرفة الرجال ۳۱۵.
  10. الفهرست (طوسی) ۵۵.
  11. جامع الرواة ۱/۲۵۴.
  12. الارشاد ۲/۲۴۸.
  13. رجال الطوسی ۱۶۹ و ۳۴۶.
  14. رجال ابن داوود ۴۴۶.
  15. معجم رجال الحدیث ۶/۸۶.
  16. الذریعه ۶/۳۲۴.
  17. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص ۲۸۱.