حضرت حزقیال در علوم قرآنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

در قرآن کریم نامی از جناب حزقیل برده نشده است؛ اما بسیاری از مفسران در تفسیر آیه ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ[۱] گفته‌اند این آیه مربوط به قوم حزقیل است که تعداد آنان را از هشت تا هفتاد هزار نفر گفته‌اند. حزقیل سومین پیامبر پس از حضرت موسی (ع) بود.

همچنین در تفسیر آیه﴿وَجَاءَ رَجُلٌ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعَى قَالَ يَا مُوسَى إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَكَ مِنَ النَّاصِحِينَ[۲] گفته‌اند: این مرد ظاهراً همان کسی بود که بعداً به "مؤمن آل فرعون" معروف شد که نامش حزقیل و از خویشاوندان نزدیک فرعون بود[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. «آیا در (کار) کسانی ننگریسته‌ای که از بیم مرگ از سرزمین خود بیرون رفتند و آنان هزاران کس بودند و خداوند به آنان فرمود: بمیرید سپس آنان را زنده کرد؛ بی‌گمان خداوند دارای بخشش بر مردم است اما بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند» سوره بقره، آیه ۲۴۳.
  2. «و مردی از دورترین جای شهر شتابان آمد؛ گفت: ای موسی! سرکردگان (شهر) در کار تو همدل شده‌اند تا تو را بکشند پس (از شهر) بیرون رو که من از خیرخواهان توام» سوره قصص، آیه ۲۰.
  3. رسولی، هاشم، قصص قرآن، جلد۲، صفحه ۱۸۵؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۶، صفحه ۵۳.
  4. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۴۲.