حضن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«حضن» در لغت به معنای «عاج» است و آن کوهی است در قسمت علیای نجد.[۱] این کوه را عرب، اول حدود نجد می‌‌داند و به همین معنا، آن را در امثال خود به کار برده است.[۲] برخی هم در معرفی این کوه، حضن را کوهی مشرف بر الشتّیّ تا جانب دیار سلیم گفته، آن را مشهورترین کوه نجد دانسته‌اند. در آثار بعضی دیگر از صاحب‌نظران، حضن به عنوان کوهی از کوه‌های سلمی[۳] و نیز کوهی در دیار بنی عامر[۴] یاد شده است. بین حضن و تهامه یک مرحله راه است و ساکنان آن را بنی جشم بن بکر تشکیل می‌‌دهند.[۵] در حال حاضر نیز، حضن از کوه‌های معروف عرب به شمار می‌‌رود. این کوه بلند - که امروزه به «حَضَناً» و «ضلع البقوم» خوانده می‌‌شود - از شرق تا شمال طائف کشیده شده، با دره‌ها و آب‌های فراوانش، ساکنانی از قبیله «البقوم» دارد. این کوه، امروزه در سمت راست جاده طائف به ریاض قابل مشاهده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۷۱. نیز ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۴۵۵.
  2. «أنجد من رأی حضنا؛ هر که این کوه را دید، در سرزمین نجد وارد شده است». (یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۷۱؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۴۵۵)
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، صص۲۷۲.
  4. بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۴۵۵.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۲۷۲.
  6. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۰۲.