حکم بن مسکین مکفوف کوفی ثقفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابومحمد حکم بن مسکین مکفوف کوفی ثقفی نابینا و مولای ثقیف[۱] و صحابی امام جعفر صادق(ع) به شمار می‌‌رفت[۲] و از آن بزرگوار[۳] و از افرادی چون ابوحمزه معقل عجلی، عیص بن قاسم، حسن بن صهیب،[۴] عبید بن زرارة بن اعین، علی بن بجیل بن عقیل کوفی[۵] و دیگران روایت نموده و راویانی چون حسن بن محبوب، ابن ابی عمیر که از اصحاب اجماع می‌‌باشند، حسن بن علی بن فضال، هیثم بن ابی مسروق نهدی، احمد بن محمد بن ابی نصر، محمد بن حسین ابی‌خطاب و دیگر بزرگان از وی روایت نموده‌اند. علامه مامقانی ایشان را امامی معرفی کرده و به نقل از شهید اول، کثرت روایات و عدم طعن درباره حکم را مستلزم حجیت اخبار می‌‌داند، در حالی که شهید ثانی توثیق صریح را لازم می‌‌داند.[۶] از جمله آثار وی کتاب وصایا؛ طلاق؛ ظهار[۷] اصل[۸] و قضایا[۹] می‌‌باشد.[۱۰]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲

پانویس

  1. رجال النجاشی ۱/۳۲۸.
  2. رجال البرقی ۳۸.
  3. رجال النجاشی ۱/۱۳۸.
  4. اختیار معرفة الرجال ۱۲، ۲۴۹ و ۳۶۲.
  5. معجم رجال الحدیث ۶/۱۸۰و ۱۸۱.
  6. تنقیح المقال ۱/۳۶۰.
  7. رجال النجاشی ۱/۲۳۸.
  8. الذریعه ۲/۱۴۸.
  9. منهج المقال ۱۲۱.
  10. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۲۹۲.