درجات معنای واژه‌ها در قرآن کریم با رویکرد به مفهوم واژه وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی درجات معنای واژه‌ها با تکیه بر واژه وحی می‌پردازد. این مقاله ۲۸ صفحه‌ای به قلم سهیلا پیروزفر، حسن نقی‌زاده و ندا خداشناس فیروزآبادی نگاشته شده و در دوفصلنامه کتاب قیم (شماره ۱۰، بهار و تابستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسند: «قرآن کریم شامل مفاهیم عظیمی می‌باشد و فهمبشر از آنها دارای مراتبی است؛ اما خود مفاهیم، نسبی نیستند. با این همه، گاه مفاهیم عظیمقرآنی به عمد یا غیر عمد تا حد ابتدایی خود، خفیف شمرده شده و سطحی ترجمه می‌شوند؛ در حالی که بی‌توجهی به درجات معنای واژه در قرآن کریم، برخی مباحث اعتقادی مستخرج از آیاتقرآن را دست‌خوش خطر جدی می‌سازد.
نویسندگان در ادامه چکیده خود می‌نویسند:از این‌رو، نیاز است تا برخی معانی در هم تنیده واژه‌های اعتقادیقرآن، بازنگری و در طبقات مختلف معنایی چیده شوند. این نوشتار، برآنست نمونه‌ای از این آسیب‌ها را با تکیه بر واژه "وحی"، مورد بررسی قرار دهد و با طرح روش "درجات معنا"، پیامدهای مثبت آن را ارزیابی کند. "درجات معنا" نشان می‌دهد که وجوه معنای وحی ـ وحی و الهام ـ در حقیقت درجات آن به شمار می‌روند. این جستجوی جایگاهحقیقی و رتبه‌بندی معنای واژه از درون قرآن و روایات، می‌تواند از منظری نو به معنای واژه‌های قرآنی بنگرد»[۱].
