فرقه‌ای از باطنیه‌اند که عقایدی پنهانی دارند و آن‌ها در جبال لبنان و حوران و اطراف حلب سکونت دارند. مذهب دُروز، در قرن یازدهم میلادی و پنجم هجری در مصر، زمان الحاکم بامر الله، خلیفه فاطمی توسط مردی به نام "محمد بن اسماعیل درزی" پدید آمد. از معتقدات آن‌ها این است که خدایی جز "حاکم بامر الله" نیست. او نمرده و روزی ظهور می‌کند و آن هنگامی است که یأجوج و مأجوج آشکار گردند و حاکم، کنار رکن یمانی بایستد و شمشیر زرین خویش را به دست حمزه دهد و به فرمان او شیطان را بکشد. سپس کعبه را ویران سازد و مسلمانان و نصاری را نابود کند و زمین را تا ابد مالک شود[۱]. آن‌ها به موعود آخر الزمان اعتقاد دارند، اما موعودی با ویژگی‌هایی که ذکر کردیم![۲].
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط