ذات‌الرقاع

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

ذات الرِّقاع (ذو الرقاع)

ذات الرقاع را موضعی نزدیک النخیل بین «سعد» و «شقره» و «بئر أرما» گفته‌اند[۱]. ذات الرقاع در آثار برخی دیگر از اندیشمندان، عنوان موضعی یاد شده، نزدیک به شهری که امروزه حناکیه خوانده می‌‌شود در وادی نخل. در سبب تسمیه این مکان به ذات الرقاع اختلاف است و بزرگان دلایل بسیاری را برای این امر ذکر کردند[۲]. از این موضع در ضمن غزوه ذات الرقاع، ذکری به میان آمده است[۳] از ذات الرقاع همچنین به عنوان موضعی در بلاد بنی بکر بن کلاب در نجد[۴] یا سازه‌ای دست ساز در نجد، که بنی بکر بن کلاب جهت نگهداری آب از آن استفاده می‌‌کردند[۵]، یاد شده است. ضمن اینکه در برخی منابع، از دره‌ای در نجد با نام «وادی الرقاع» نام برده شده است[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۵۶.
  2. ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۵۶؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۶۴-۶۶۵.
  3. واقدی، المغازی، ج۱، ص۳۹۵-۳۹۶؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۰۴.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۵۶.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۵۶-۵۷.
  6. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۵۷.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة، ص۳۱۷.