ذبح در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ذبح است. ذبح از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ذبح در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
شقّ (جدا کردن)[۱]، بریدن حلقوم (از زیر گلو)[۲]، جدا کردن سر از بدن[۳].
﴿يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ﴾[۴].
قرآن کریم به جنایتکاری‌های آل فرعون نسبت به بنی‌اسرائیل به عنوان نسل‌کشی اشاره کرده است که مردان بنی‌اسرائیل کشته و سر بریده می‌شدند و زنان آنان به اسارت گرفته می‌شدند و مورد استثمار و لذت‌جویی قرار می‌گرفتند.
قرآن کریم این حادثه را عذاب دردناک برای بنی‌اسرائیل بر می‌شمارد: ﴿يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ﴾[۵] که به قدرت الهی نجات یافتند. امروزه قتل عام، کشتار جمعی و نسل‌کشی، به کشتن افراد بی‌دفاع اطلاق می‌شود که عامل آن، طبق قوانین بین‌المللی جنایتکار جنگی شمرده می‌شود[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۶۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۰۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۰۱.
- ↑ «پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را زنده می‌گذاردند» سوره بقره، آیه ۴۹.
- ↑ «و (یاد کنید) آنگاه را که شما را از فرعونیان رهانیدیم که به شما عذابی سخت می‌چشاندند، پسرانتان را سر می‌بریدند و زنانتان را زنده می‌گذاردند» سوره بقره، آیه ۴۹.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۴۹.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۸۸.