رمیث بن عمرو در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

رُمَیْث[۱] بن عَمْرو را برخی از علمای رجال و تاریخ، بدون آن‌که بر شهادتش در روز عاشورا تصریح کنند، از اصحاب امام حسین (ع) دانسته‌اند[۲].

مؤلف «تنقیح المقال» وی را به حَسَب ظاهر شیعه می‌داند که حالش ناشناخته است[۳]. شاید وجود نام رُمَیْث در زیارت رجبیّه موجب شده است که برخی او را از شهیدان کربلا به شمار آورند[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. برخی نام وی را ریث نامیده‎اند. (وسیلة الدارین، ص۱۳۶).
  2. رجال طوسی، ص۷۳؛ مناقب آل ابی‎طالب، ج۴، ص۸۵؛ همچنین ر. ک: بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۹۹؛ نقد الرجال، ج۲، ص۲۴۸؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۳۶؛ معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۰۳.
  3. تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳۴.
  4. الاقبال، ج۳، ص۳۴۵ (در این کتاب نام پدر رمیث «عمر» نوشته شده است. اما دیگر منابع نام او را عمرو نوشته‌اند؛ بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۳۴۰؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۳۷، انصار الحسین، ص۱۱۷ و ۱۶۳، الدار الاسلامیة.
  5. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۶۳.