زبیر بن بکار

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابوعبدالله زبیر بن بکار بن عبدالله بن مصعب قرشی زبیری اسدی مکی سال ۱۷۲ه‍ در مدینه به دنیا آمد.[۱] از سفیان بن عیینه و نضر بن شمیل حدیث آموخت و از آنها روایت کرد. ابن ماجه، ابوحاتم رازی و احمد بن یحیی ثعلب از او روایت کرده‌اند.[۲] الندیم وی را محدثی حافظ، آشنا به علم نسب و اخبار گذشتگان، شاعر، راستگو، جلیل‌القدر و ثقه معرفی کرده و می‌‌گوید: او قضاوت شهر مکه را بر عهده داشت.[۳] بعضی او را شیعه معرفی می‌‌کنند و روایاتش را دلیل بر بطلان مذهب عامه و حقانیت امامیه می‌‌دانند.[۴] او کتاب الموفقیات را برای الموفق عباسی تألیف کرد و مدتی نیز معلم سرخانه وی بود.[۵] زبیر در سال ۲۵۶ه‍ به علت افتادن از بام خانه و شکسته شدن استخوان ترقوه درگذشت و پسرش مصعب بر او نماز خواند.

آثار او عبارت‌اند از: اخبار العرب و ایامها، نسب القریش و اخبارها؛ نوادر اخبار النسب؛ الاحلاف (الاختلاف)؛ الموفقیات فی الاخبار مزاح النبی (ص)؛ نوادر المدنیین؛ النحل؛ العقیق و اخباره؛ اخبار الاوس و الخزرج؛ وفودالنعمان علی کسری؛ اغارة کثیر علی الشعراء؛ اخبار ابن میاد؛ اخبار حسّان؛ اخبار الاحوص؛ اخبار عمر بن ابی ربیعه؛ اخبار ابی دهبل؛ اخبار جمیل؛ اخبار نصیب؛ اخبار کثیر؛ اخبار امیه؛ اخبار العرجی؛ اخبار ابی السایب؛ اخبار حاتم؛ اخبار عبدالرحمان بن حسّان؛ اخبار هدبه و زیاده؛ اخبار توبه ولیلی؛ اخبار ابی هرمه؛ اخبار المجنون؛ اخبار الغاری؛ اخبار ابن الدمینه؛ اخبار عبیدالله بن قیس الرقیات و اخبار الشعث[۶].[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء، ج۱۲، ص۳۱۲.
  2. تاریخ بغداد، ج۸، ص۴۶۷.
  3. الفهرست (الندیم)، ص۱۲۳.
  4. تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳۷.
  5. الاعلام، ج۳، ص۴۲.
  6. الفهرست (الندیم)، ص۱۲۳.
  7. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۰-۳۴۱.