زید بن علی بن الحسین و مسأله امامت (مقاله)
| زید بن علی بن الحسین و مسأله امامت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | عبدالمجید اعتصامی |
| موضوع | امامت، زید بن علی، امامت از دیدگاه زیدیه |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه امامت‌پژوهی |
| وابسته به | بنیاد فرهنگی اهل‌بیت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۹۲ |
| شماره | ۱۰ |
| تعداد صفحات | ۲۸ |
| شماره صفحات | از صفحه ۱۵۵ تا ۱۸۲ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
زید بن علی بن الحسین و مسأله امامت عنوان مقاله‌ای است که به بررسی نظر زید بن علی در مورد امامت می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۸ صفحه‌ای به قلم عبدالمجید اعتصامی نگاشته شده و در فصلنامه امامت‌پژوهی (شماره ۱۰، تابستان ۱۳۹۲) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله می‌نویسد: «زید بن علی، در انعکاس منابع شیعه امامیه، امامت را مقامی الهی و تعیینی می‌داند نه امری مردمی و اختیاری. او به امامت بلافصل امیرالمؤمنین(ع) معتقد است و امامت دیگران را غاصبانه می‌داند و بر این باور است که مجموعه امامان، دوازده نفرند که نه تن از آنان از نسل امام حسین (ع) است؛ ولی در اقوال و آثار او نامی از امامان چهارم به بعد مشاهده نشده است. در آثار مکتوبی که به او نسبت داده شده، به تعداد امامان اشاره‌ای نشده است. و برای خود نیز ادعای امامت نکرده؛ مگر اینکه خود را حجت بر مردم معرفی کرده است. او اصل افتراض طاعت را برای بعضی از اهل بیت (ع) می‌پذیرد؛ ولی در تعیین و تشخیص مصادیق امام مفترض الطاعه دچار تزلزل است».[۱].
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- مسأله جانشینی پیامبر (ص)؛
- غاصبانه بودن حاکمیت خلفا در اندیشه زید؛
- دوازده‌گانه بودن امامان؛
- مقام افتراض الطاعة؛
- نتیجه‌گیری؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
در مورد پدیدآورنده اطلاعاتی در دست نیست.