زین‌الدین بیاضی
علی بن محمد بن یونس نباطی بَیاضی بقاعی (متولد ۷۹۱ ق، لبنان و متوفای ۸۷۷ ق)، متکلّم، مفسّر، منطقی، ادیب و شاعر امامی. تحصیلات دینی خود را در محضر اساتیدی؛ همچون: جمال‌الدین احمد بن حسین بن مطهر و سید زین‌الدین علی بن دقماق حسینی به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «الصراط المستقیم الی مستحقی التقدیم»، «عصرة المنجود»، «الکلمات النافعات»، «المقام الاسنی فی تفسیر اسماء الله الحسنی»، «الباب المفتوح الی ماقیل فی النفس و الروح» و «ذخیرة الایمان» برخی از این آثار است[۱]