سليمان بن عبدالله ماحوزى

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
سليمان بن عبدالله ماحوزى

سليمان بن عبدالله ماحوزى، مُحَدِّث، رجال‌شناس و فقیه شیعه (متولد ۱۰۷۵ق، بحرین؛ متوفی ۱۱۲۱ق بحرین) تحصیلات دینی را از درس افرادی همچون: «سلیمان بن علی بن سلیمان بحرانی»، «صالح بن عبدالکریم بحرانی»، «محمد بن ماجد بن مسعود ماحوزی» و «احمد بن یوسف خطی» پیگیری کرد. او به تألیف چندین جلد کتاب در موضوعات رجال، تراجم، کلام، فقه، اصول فقه، فلسفه، اخلاق، ادبیات عرب و شعر پرداخت. «معراج اهل الکمال الی معرفة الرجال»، «الاَرْبَعون حدیثا فی اثبات امامة امیرالمؤمنین»، «حواشی الخلاصة»، «رسالة التسامح فی ادلة السنن»، «جواهر البحرین فی علماء البحرین»، «الفوائد السریة فی شرح الاثنی عشریة الصلاتیة البهائیة» و «فلق الاصباح فی شرح مفتاح الفلاح» ‏برخی از این آثار است.[۱]


جستارهای وابسته

آثار معرفی‌شدهٔ سليمان بن عبدالله ماحوزى

پانویس