سیف بن عمیره نخعی عربی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

سیف بن عمیره نخعی عربی کوفی اهل کوفه و صحابی امام صادق و امام کاظم(ع)[۱] و راوی از آن دو بزرگوار بود.[۲] همچنین از راویانی چون ابوبصیر، ابوحمزه ثمالی[۳] و ابان بن تغلب[۴] روایت نقل کرده است، چنان که محمد بن خالد طیالسی،[۵] محمد بن عبدالحمید عطار[۶] و حسن بن محبوب[۷] از وی روایت نقل کرده‌اند. رجال شناسان ایشان را یکی از راویان ثقه[۸] وصف کرده و برخی او را واقفی و در نقل حدیث ضعیف شمرده‌اند،[۹] ولی این سخن پذیرفته نیست، چون هیچ کسی نگفته که وی امام رضا(ع) را درک کرده است.[۱۰] الندیم ضمن این که او را از فقیهان شیعه دانسته، می‌‌گوید: او کتابی در اصول فقه تدوین کرده است.[۱۱] کتاب الحدیث[۱۲] نیز اثر اوست که محمد بن خالد طیالسی از آن خبر داده یا علی بن حکم آن را روایت کرده است[۱۳].[۱۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۲۱۵ و۳۵۱.
  2. رجال النجاشی ۱/۴۲۵.
  3. معجم رجال الحدیث ۸/۳۶۶ و۳۶۷.
  4. الثقات ۸/۲۲۹.
  5. رجال النجاشی ۱/۴۲۵.
  6. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۴/۲۹۶.
  7. جامع الرواة ۱/۳۹۵.
  8. الفهرست (طوسی) ۷۸.
  9. معالم العلماء ۵۶.
  10. معجم رجال الحدیث ۸/۳۶۵.
  11. الفهرست (الندیم) ۲۷۵.
  12. الذریعه ۶/۳۳۸.
  13. رجال النجاشی ۱/۴۲۵ الفهرست (طوسی) ۷۸.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۱.