شوط
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«شوط» بوستانی است در مدینه.[۱] این مکان که به نقل ابن اسحاق، بین احد و مدینه،[۲] در یک میلی مدینه و به نقل برخی دیگر، جایی است بین وادی قناة و مدینه در مشرق سَبخه و پایین حرّة شرقی، همان موضعی است که عبدالله بن ابی در جریان واقعه احد بنای نافرمانی با پیامبر(ص) گذاشت و از آنجا به مدینه بازگشت.[۳] شوط را همچنین برخی، محل پناه گرفتن وحوش گفته‌اند.[۴] ضمن این که از آن به عنوان مکانی بین دو زمین مرتفع نیز یاد شده است.[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۷۲.
- ↑ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۴؛ ابن سید الناس، عیون الاثر، ج۲، ص۹.
- ↑ بیهقی، دلائل النبوه، ج۳، ص۲۲۶؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۰۴.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۷۲.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۷۲.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۷۰.