شکر (مکان)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«شکر» کوهی است در یمن نزدیک جُرَش.[۱] این کوه را برخی منابع، نزدیک خمیس مشیط گفته‌اند. این موضع همراه با جُرَش در حدود سی کیلومتری شرق ابها قرار دارد. نقل است روزی رسول خدا(ص) پس از نماز عصر، خطاب به اصحاب فرمود: «شکر» در کدام بلاد است؟ دو مرد جرشی برخاسته، گفتند: در بلاد ما کوهی است که اهل جرش بدان «کشر» می‌‌گویند. حضرت فرمود: نامش «شکر» است نه «کشر»....[۲] حموی در بخش دیگر کتاب خود، از این موضع با نام «کَشر» یاد کرده و آن را یکی از منازل رسول خدا(ص) در راه هجرت برشمرده است.[۳] بکری نیز با استعمال این واژه به صورت «کَشَر»، آن را کوهی در یمن در سرزمین جرش عنوان نموده است.[۴] این مکان در منابع دیگر نیز با نام «کشر» نام برده شده است.[۵][۶]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۳۵۷.
  2. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۵۸۶؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۵، ص۷۴.
  3. «ثم سار بهما بعد ذی العضوین الی بطن کشر و هما بین مکه و المدینه». یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۶۲. نیز ر. ک. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۱.
  4. بکری، معجم ما استعجم، ج۴، ص۱۱۳۰.
  5. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۱۳۰؛ بیهقی، دلائل النبوه، ج۵، ص۳۷۲.
  6. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۶۴.