به معنای راه راست است. به دین و ولایتاهل بیت (ع) نیز "صراط" میگویند؛ زیرا راه رسیدن به کمال و سعادت است[۱]. صراط در قیامت پلی است بر جهنم که تنها با گذر کردن از آن میتوان به بهشت رسید. همه انسانها باید از آن بگذرند. نیکان به سلامت به بهشت میرسند و بدان میلغزند و به دوزخ میافتند[۲]. چگونگی صراط و عبور از آن، بسته به ایمان و عمل آدمی است. در روایت است که صراط از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است[۳]. برخی مانند برق از آن میگذرند و برخی همانند اسبِ تیزرو و برخی همچون پیادگان و برخی به آن میآویزند و گاه آتش آنان را فرامیگیرد و گاه رها میسازد[۴][۵].
صراطاخروی گردنههایی دارد که آنها را "عقبات" مینامند. هر یک از عقبات، در حقیقت، یکی از واجباتدینی است که خداوند برعهده انسان نهاده است. بدین ترتیب، اگر آدمی، در واجبی کوتاهی کرده باشد، بر یکی از عقبهها از حرکت بازمیایستد و به زحمت میافتد و از او بازخواست میکنند. اگر با عمل صالح و یا رحمت الهینجات یابد، به گردنه دیگر میرسد و گرنه به دوزخ میافتد. اگر از همه عقبات بگذرد، به بهشت میرود[۱۰]. در روایاتی آمده است که این عقبهها عبارتاند از رَحِم، امانت، نماز و عدالت[۱۱]. در روایتی دیگر آمده است که ستمکاران نمیتوانند از صراط بگذرند.