ضبوعه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«ضبوعه» مکانی است در یک منزلی مدینه و کنار شاهراه مدینه.[۱] نقل است که رسول خدا(ص) در مسیر غزوه ذی العشیره، در محل تلاقی یلیل و ضبوعه فرود آمدند و از چاه ضبوعه، آب کشیدند و نوشیدند.[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۴، ص۲۳۷.
  2. قال ابن إسحاق - في غزاة ذي العشيرة -: فسلك على نقب بني دينار، ثم على فيفاء الخبار، فنزل تحت شجرة ببطحاء ابن أزهر، فصلي عندها، فثم مسجده، و استقي له من ماء به يقال له: المشترب، ثم ارتحل فترك الخلائق بیسار، و سلك شعبة يقال لها: شعبة عبد الله، ثم صب لليسار حتى هبط يليل. قال المؤلف: ملل - فنزل بمجتمعه و مجتمع الضبوعة، و استقى من بئر بالضبوعة، ثم سلك فرش ملل ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۳۴؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۴۰۵.
  3. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۸۲.