طاهر بن حاتم بن ماهویه قزوینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

طاهر بن حاتم بن ماهویه قزوینی صحابی امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) بوده است،[۱] هر چند از هیچ یک از ائمه(ع) به طور مستقیم روایتی ندارد.[۲] کسانی مانند محمد بن عیسی بن عبید، سهل بن زیاد و محمد بن عیسی بن یقطین از او روایت کرده‌اند.[۳] او بر اساس داوری نجاشی، ابتدا از عقیده‌ای صحیح (امامی) برخوردار بود، ولی در نهایت منحرف شد،[۴] به همین سبب دسته‌ای از رجال شناسان وی را فردی دروغگو، غالی و در نقل حدیث ضعیف شمرده‌اند.[۵] قزوینی دارای مجموعه روایاتی بوده[۶] که از آن با عنوان کتاب الحدیث یاد شده است[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال ابن داوود ۴۶۳.
  2. رجال الطوسی ۴۷۷.
  3. معجم رجال الحدیث ۹/۱۵۶.
  4. رجال النجاشی ۱/۴۵۴.
  5. خلاصة الاقوال ۲۳۱.
  6. الفهرست (طوسی) ۸۶.
  7. الذریعة ۶/۳۴۰.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۱۱.