طخفه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«طخفه» - که هم با فتح طاء و هم به کسر آن قرائت شده -[۱] را از اعلام نجد گفته‌اند که هنوز هم نامی آشنا و مشهور در منطقه است. این موضع که در طریق بصره قرار داشت، در گذشته از آن بنی کلاب و امروزه مسکن بنی روقه از شاخه‌های عتیبه است.> حموی از طخفه به عنوان موضعی بعد نباج و بعد إمّره در طریق بصره به مکه یاد کرده[۲] و ابن جنیدل در کتاب عالیة نجد، ضمن واقع دانستن آن در راه بصره، این مکان را در یک مرحله مانده به ضریه - از سمت بصره - معرفی کرده است. وی طخفه را تپه‌ای سرخ رنگ برشمرده که از أعلام و نشانه‌های حمی ضریه قلمداد می‌‌شود. اصمعی نیز از این موضع به عنوان کوهی سرخ با چاهها و چشمه‌ها نام برده است.[۳] حربی در المناسک، فاصله طخفه و ضریه را ۲۸ میل ذکر کرده و برخی نیز، طخفه را نزدیک قصیم گفته‌اند. ابن فقیه نیز در نقلی متفاوت، در یک جا، طخفه را از نواحی مدینه معرفی کرده[۴] و در جای دیگر، آن را کوهی دانسته از آن بنی کلاب.[۵] از مهمترین وقایع به وقوع پیوسته در طخفه می‌‌توان به وقوع نبردی بین بنی یربوع با قابوس بن منذر بن ماءالسماء در جاهلیت اشاره کرد.[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۸۸۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۳.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۳.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۳.
  4. ابن فقیه، البلدان، ص۸۴.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۳.
  6. ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱ ص۶۴۹؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۸۸۸.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۸۷.