عبدالله بن حکم ارمنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

عبدالله بن حکم ارمنی از اصحاب امام جعفر صادق(ع) بود[۱] و از آن حضرت[۲] و امام محمد باقر(ع)[۳] روایت کرده است. از محدثانی چون عبدالله بن ابراهیم جعفری، عبدالله بن جعفر جعفری[۴] و جابر[۵] نیز روایاتی نقل کرده است. کسانی چون ابوعمران موسی بن رنجویه،[۶] جعفر بن سلیمان،[۷] محمد بن ابی عمیر[۸] و ابومحمد ارمنی[۹] از وی روایت کرده‌اند. او از محدثان شیعه بود، ولی در نقل روایت، فردی ضعیف شمرده می‌‌شد و غیرقابل اعتماد بود.[۱۰] کتاب الحدیث اثر برجای مانده اوست[۱۱].[۱۲]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال ابن داوود ۴۶۸ تنقیح المقال ۲/۱۷۹.
  2. رجال النجاشی ۲/۲۸.
  3. من لا یحضره الفقیه ۳/۲۴۱.
  4. الکافی ۱/۳۵۸ و ۳۶۶.
  5. معجم رجال الحدیث ۱۰/۱۷۱.
  6. رجال النجاشی ۲/۲۸ مجمع الرجال ۳/۲۷۹.
  7. جامع الرواة ۱/۴۸۲ هدایة المحدثین ۱۰۱.
  8. تنقیح المقال ۲/۱۷۹.
  9. جامع الرواة ۱/۴۸۲.
  10. رجال النجاشی۲/۲۸ خلاصة الاقوال ۲۳۸ الوجیزه ۶۲.
  11. الذریعه ۶/۳۴۴.
  12. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۶.