عبدالله بن سوار عبدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

عبدالله بن سوار عبدی کارگزار بحرین

برابر نقلی او کارگزار بحرین بود. اموال آنجا را گرد آورده و فرار کرد. علی(ع) در نامه‌ای او را تهدید کرد عبدالله در پاسخ شعری فرستاد که اینها چیزی نیست[۱]. او از زمان عثمان کارگزار بحرین بود و در سال ۴۷ در قیقان سند کشته شد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. عسکری، الاوائل، ص۲۸۹ و باقلانی، مذهب الأئمة الأربعه، ص۱۶۲.
  2. خلیفة بن خیاط، تاریخ، ص۱۳۴ و ۱۵۷ و ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۲۹، ص۹۶.
  3. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص 414.