عبدالله بن مسکان
آشنایی اجمالی
ابومحمد عبدالله بن مسکان موالی قبیله عنزه[۱] و از اصحاب امام صادق(ع)بود.[۲] از آن حضرت[۳] و امام کاظم(ع)[۴] نیز روایت نقل کرده است.
شیخ مفید در رساله عددیّة، ابن مُسکان را از فقهای اصحاب امام باقر و امام صادق(ع) دانسته و یادآور شده که وی از محدثان بزرگی است که حلال و حرام شریعت از آنها اخذ شده و تألیفات ایشان بلا شک، از امّهات تألیف‌های امامیه و معتبر است.[۵] به علاوه، از محدثانی چون محمد بن علی حلبی،[۶]حسن بن علی سرّی و سلیمان بن خالد[۷] روایاتی نقل کرده است. کسانی مانند حسین بن هاشم و محمد بن سنان نیز از او روایت کرده‌اند.[۸]
برخی ابن مسکان را از اصحاب اجماع دانسته و گفته‌اند که علمای امامیه اتفاق دارند هر چه را که ایشان تصدیق و تأیید کرده و بر آن صحّه گذارده‌اند، صحیح و قابل پذیرش است.[۹] وی دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از دو مورد آن با عنوان «کتاب فی الامامة» و «کتاب فی الحلال و الحرام» یاد می‌‌کنند.[۱۰] نجاشی گوید که وی در زمان ابوالحسن(ع) و پیش از حادثه درگذشت،[۱۱] گرچه مراد از ابوالحسن را امام هشتم نیز احتمال داده‌اند،[۱۲] لکن همان امام کاظم(ع) درست‌تر به نظر می‌‌رسد، چون سخنی از همراهی او با امام رضا(ع) نیست. بنابراین، می‌‌توان وفات ابن مُسکان را در نیمه دوم قرن دوم دانست.[۱۳]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی، ص۲۶۴؛ رجال النجاشی، ج۲، ص۹.
- ↑ رجال الطوسی، ص۲۶۴؛ رجال البرقی، ص۱۹.
- ↑ الرسالة العددیه، ص۳۳؛ الاکمال، ج۷، ص۱۹۸.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۹؛ خلاصة الاقوال، ص۱۰۶.
- ↑ الرسالة العددیه، ص۲۵ و ۳۳.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۱۰.
- ↑ تهذیب الاحکام، ج۵، ص۲۳۳ و ۲۷۳.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۱۰؛ جامع الرواة، ج۱، ص۵۰۷.
- ↑ اختیار معرفة الرجال، ص۳۷۵؛ الفهرست (طوسی)، ص۱۹۶.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۱۰؛ رجال ابن داود، ص۵۱۰.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۱۰.
- ↑ تنقیح المقال، ج۲، ص۲۱۶.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۵۴.