علم پیامبر و امام در تفسیر من وحی القرآن (مقاله)
| علم پیامبر(ص) و امام(ع) | |
|---|---|
| در تفسیر من وحی القرآن | |
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسن رهبری |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه پژوهش‌های قرآنی |
| وابسته به | دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم |
| محل نشر | مشهد، ایران |
| تاریخ نشر | بهار و تابستان ۱۳۹۰ |
| شماره | ۶۵ و ۶۶ |
| شماره صفحات | از صفحه ۲۱۶ تا ۲۴۷ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
علم پیامبر(ص) و امام(ع) در تفسیر من وحی القرآن عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی علم امام(ع) با رویکرد قرآنی می‌پردازد. این مقالهٔ ۳۲ صفحه‌ای به قلم حسن رهبری نگاشته شده و در فصلنامه پژوهش‌های قرآنی (شماره ۶۵ و ۶۶، بهار و تابستان ۱۳۹۰) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده درباره موضوع مقاله می‌نویسد: «علم پیامبر(ص) و امام(ع) که در علم کلام اسلامی اصطلاحا علم امام(ع) گفته می‌شود، هرچند از مقولاتی است که بیشتر دانشمندان و متکلمان اسلامی، اعتقاد بدان را از ضروریات دینی به شمار نمی‌آورند، ولی در مجامع علمی و محافل مذهبی شیعه، گاه همچون ضروریات دینی، مورد بحث و گفتگو بوده و چه بسا که در قرون اخیر، حوزه‌های علمیه را با چالش مواجه نموده است».
- وی در ادامه می‌نویسد: «حال با وجود چنین جوی، سید محمد حسین فضل‌الله، صاحب تفسیر من وحی القرآن سکوت را در این مقوله جایز ندانسته و آنجا که تفسیر آیات اقتضای بحث را داشته، با جرأت قلمی و رویکرد قرآنی، بدان پرداخته است. اما اینکه وی دارای چه مطالبی در این زمینه بوده و در میان اصحاب نظر در زمره کدام گرایش فکری قرار می‌گیرد و دارای کدامین برجستگی‌های فکری در آن است، مطلبی است که در این جستار به دنبال آن خواهیم بود».[۱]
فهرست مقاله
- غیب عام؛
- غیب خاص؛
- غیب اخص؛
- دیدگاه مفسّر من وحی القرآن راجع به علم پیامبر(ص) و امام(ع)؛
- اعتقاد به علم امام(ع)؛
- پیامبران و عنصر بشری؛
- علم پیامبر(ص)، اکتسابی و در حد نیاز رسالت؛
- روایات علم پیامبران و امامان(ع)؛
- محدودیت علم پیامبران؛
- نتیجه‌گیری؛
- منابع.
دربارهٔ پدیدآورنده
